Επίσης μπορείτε να προμηθευτείτε ένα ολοκληρωμένο σετ παρασκευής μπύρας, το οποίο περιέχει όλα τα απαραίτητα.

Πρώτες ύλες:
Συσκευασία βύνης με ζύμες και λυκίσκο (για παραγωγή 23 λίτρων μπύρας)
1 κιλό δεξτρόζη (Η δεξτρόζη είναι ένα από τα δύο συστατικά της ζάχαρης (το άλλο είναι η φρουκτόζη) και στη φύση συναντάται κυρίως στα γλυκά και ώριμα φρούτα (σταφύλια). Προστίθεται στο γλεύκος για να ζυμωθεί από τη μαγιά σε αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα. Σε αντίθεση με την κρυσταλλική ή τη μαύρη ζάχαρη, ζυμώνεται πλήρως, δεν επηρεάζει τη γεύση του τελικού προϊόντος και δεν αφήνει κατάλοιπα.)
Περίπου 20 λίτρα καθαρό νερό
Μικρή ποσότητα vodka για την αεροπαγίδα

Ξεκινάμε πλένοντας προσεκτικά και με επιμέλεια τα πάντα. Δεν έχει σημασία αν το κατσαρολάκι το πήρατε από το ντουλάπι καθαρό, ρίξτε του ένα φρέσκο πλύσιμο για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο. Θεωρώ ότι έχετε πλύνει τα πάντα, οπότε δεν αναφέρω πλυσίματα παρακάτω στη διαδικασία, έτσι; Επίσης θεωρώ ότι έχετε πλύνει καλά και τα χέρια σας ως τον αγκώνα.
Γεμίζουμε το λεκανάκι με καυτό νερό από τη βρύση. Εκεί διαλύουμε την κατάλληλη ποσότητα απολυμαντικού μέσου (πχ. chemipro oxi ). Στο διάλυμα αυτό βυθίζουμε τον αναδευτήρα μας, το ποτήρι και την αεροπαγίδα.
Αφαιρούμε το πλαστικό καπάκι από τo δοχείο της βύνης και απομακρύνουμε το φυλλάδιο με τις οδηγίες και το φακελάκι με την μαγιά.
Βγάζουμε το ποτήρι από το διάλυμα αποστείρωσης και το ξεπλένουμε με λίγο καθαρό νερό. Το γεμίζουμε μέχρι τη μέση με κρύο νερό. Προσθέτουμε ελάχιστο από το βραστό νερό που ετοιμάσαμε, ίσα-ίσα για να φτάσει το περιεχόμενο του ποτηριού σε χλιαρή θερμοκρασία. Ανοίγουμε το φακελάκι της μαγιάς και το ρίχνουμε στο χλιαρό νερό χωρίς να το ανακατέψουμε. Σκεπάζουμε το ποτήρι με τη μεμβράνη και το αφήνουμε στην άκρη, για να ενυδατωθεί η μαγιά ενόσω εμείς ετοιμάζουμε το υπόλοιπο μίγμα.

Βράζουμε μια ποσότητα νερού στο βραστήρα.

Αδειάζουμε το υπόλοιπο βραστό νερό στο κατσαρολάκι και βυθίζουμε μέσα το κλειστό ακόμα δοχείο της βύνης, για να μαλακώσει η βύνη στο εσωτερικό και να ρέει εύκολα όταν ανοίξουμε το δοχείο. Η βύνη στο εσωτερικό του δοχείου είναι σαν μέλι, ίσως και λίγο πιο πυκνόρρευστη.
Αποστειρώνουμε τον πρώτο κάδο (αυτόν με τα αυτοκόλλητα) ρίχνοντας λίγο από το αποστειρωτικό διάλυμμα μέσα και απλώνοντάς το παντού με το χέρι μας. Αδειάζουμε το διάλυμμα στο νεροχύτη και ξεπλένουμε με καθαρό νερό. Παρομοίως, αποστειρώνουμε και το καπάκι του, αυτό με την τρύπα και την τσιμούχα.
Ρίχνουμε στον κάδο περίπου 18 λίτρα κρύο νερό. Εγώ χρησιμοποιώ το εμφιαλωμένο από τη μεγάλη φιάλη των 19 λίτρων, εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε από μπουκάλι ή τη βρύση του σπιτιού σας. Τον κλείνουμε χαλαρά με το καπάκι του και τον αφήνουμε κι αυτόν να περιμένει.
Βράζουμε άλλο 1,5 λίτρο νερό στον βραστήρα μας.
Αφού έχει ζεσταθεί καλά το περιεχόμενο του δοχείου, το ανοίγουμε με το ανοιχτήρι και αδειάζουμε το περιεχόμενό του στην κατσαρόλα.

Ρίχνουμε το βραστό νερό στο δοχείο της βύνης (προσέξτε μην καείτε!) για να λιώσουν τα υπολείμματα στα τοιχώματα και ανακατεύουμε κουνώντας το δοχείο κυκλικά, κρατώντας το με ένα γάντι ή πετσέτα κουζίνας. Αδειάζουμε και αυτό το περιεχόμενο στην κατσαρόλα.
Ξεπλένουμε τον αναδευτήρα με φρέσκο νερό και ανακατεύουμε το μίγμα.
Ανοίγουμε μια συσκευασία δεξτρόζης (1 κιλό) και την ρίχνουμε ολόκληρη στην κατσαρόλα. Ανακατεύουμε καλά με τον αναδευτήρα μας για να διαλυθεί εντελώς. Έχουμε λοιπόν τώρα μέσα στην κατσαρόλα περίπου 4 λίτρα μίγμα (1,5 η βύνη, 1,5 το βραστό νερό και 1 η δεξτρόζη).
Στη συνέχεια, ανοίγουμε το καπάκι του κάδου και ρίχνουμε μέσα το μίγμα. Ο κάδος μας τώρα περιέχει περίπου 22 λίτρα (18 το νερό και 4 το μίγμα). Συμπληρώνουμε κρύο νερό ως τα 23 λίτρα. Το κρύο νερό με το ζεστό μίγμα πρέπει να έχουν έρθει σε μια θερμοκρασία χλιαρή, παρόμοια με αυτή στο ποτήρι της μαγιάς.
Η θερμοκρασία θα πρέπει να είναι γύρω στους 20 βαθμούς Κελσίου.

Η μαγιά στο ποτήρι πρέπει θεωρητικά να έχει ήδη ενυδατωθεί και η μεμβράνη έχει φουσκώσει ελαφρώς. Ανακατεύουμε το περιεχόμενο κουνώντας το ποτήρι με κυκλικές κινήσεις (όχι με κουτάλι), αφαιρούμε τη μεμβράνη και το ρίχνουμε κι αυτό στον κάδο. Ανακατεύουμε καλά για περίπου 30 δευτερόλεπτα.

Κλείνουμε τον κάδο με το καπάκι και το πατάμε γύρω-γύρω μέχρι να κουμπώσει καλά.
Τώρα θα πρέπει να "αερίσουμε" το μίγμα, που τώρα πια λέγεται γλεύκος (συντομία του "ζυθογλεύκος", είναι το αντίστοιχο του μούστου για το κρασί). Είναι η μοναδική φορά σε ολόκληρη τη διαδικασία που θέλουμε να έλθει σε επαφή το οξυγόνο με το γλεύκος. Κλείνουμε με τον αντίχειρα του ενός χεριού την τρύπα στο καπάκι, με το άλλο χέρι πιάνουμε τον κάδο από το χείλος, τον τραβάμε προς το μέρος μας μέχρι να σηκωθεί διαγώνια και να πατάει κάτω μόνο στη μια γωνία, και τον κουνάμε δυνατά μπρος πίσω για να αφρίσει το γλεύκος.
Ξεπλένουμε την αεροπαγίδα και το καπάκι της με φρέσκο νερό. Βάζουμε την αεροπαγίδα στο καπάκι του κάδου και τη γεμίζουμε με vodka ως τις γραμμούλες. Την κλείνουμε με το κόκκινο καπάκι. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε αν θέλουμε να πάρουμε κι ένα δείγμα από το βρυσάκι του κάδου ώστε να μετρήσουμε την αρχική πυκνότητα του γλεύκους με το ωραίο μας πυκνόμετρο. Σημειώνουμε την θερμοκρασία, την ημερομηνία/ώρα, τον τύπο της μπύρας που παρασκευάσαμε, την αρχική πυκνότητα και οποιαδήποτε σχόλια σε ένα σημειωματάριο.
Είμαστε έτοιμοι!

Δεν ξεχνάμε να αποκαταστήσουμε την τάξη και την καθαριότητα στην κουζίνα (διαφορετικά το έτερον ήμισυ δεν θα δει με καλό μάτι την διαδικασία και θα έχουμε γκρίνιες!).

Το γλεύκος θα ξεκινήσει να ζυμώνεται σύντομα και θα το καταλάβουμε από τις φυσαλίδες στην αεροπαγίδα. Διατηρούμε τον κάδο στην κατάλληλη σταθερή θερμοκρασία (που διαφέρει ανάλογα με τον τύπο της μπύρας). Η ζύμωση, εφόσον η θερμοκρασία στο ζυμωτή διατηρείται μεταξύ 20 και 24 βαθμούς C, θα διαρκέσει 5-10 ημέρες. Μεγάλες διακυμάνσεις στη θερμοκρασία θα προκαλέσουν σοκ στη μαγιά και η ζύμωση θα σταματήσει - προφανώς δεν το θέλουμε αυτό. Καταλαβαίνουμε τη λήξη της ζύμωσης, εφόσον δεν παράγονται πλέον φυσαλίδες. Αυτό, μπορούμε επίσης να το διαπιστώσουμε μετρώντας την πυκνότητα δείγματος από τη μπύρα. Η πυκνότητα που θα έχει η έτοιμη πια μπύρα, φαίνεται ανάλογα με τον τύπο στον πίνακα.

Μετά τη λήξη της ζύμωσης, η μπύρα μπορεί να καταναλωθεί, ή να εμφιαλωθεί. Είναι όμως προτιμότερο να περιμένουμε ακόμα 3-4 ημέρες, ώστε να έχει καθαρίσει περισσότερο. Για αύξηση του αφρού, η μπύρα μεταγγίζεται σε καθαρό δοχείο, προστίθενται 8 γραμμ. ζάχαρης ή δεξτρόζης ανά λίτρο και σφραγίζεται. Σε περίπτωση εμφιάλωσης, προσθέτουμε στο μπουκάλι με το δοσομετρητή ποσότητα ζάχαρης ή δεξτρόζης ανάλογη με τη χωρητικότητα της φιάλης. Περαιτέρω ωρίμανση και ο σχηματισμός του αφρού θα συμβεί εντός της φιάλης. Μετά από 15 ημέρες εμφιάλωσης μπορείτε να απολαύσετε τη δική σας μπύρα, ενώ, παραπέρα αναμονή, θα της επιτρέψει να απελευθερώσει καλύτερα τα γευστικά και αρωματικά της χαρακτηριστικά.

Για περισσότερες πληροφορίες καθώς και για προμήθεια των απαραίτητων υλικών μπορείτε να κάνετε αναζήτηση στο διαδίκτυο και θα βρείτε πολλές ενδιαφέρουσες διευθύνσεις.